Nederduitsch taalkundig woordenboek. A. B, C, D

[Afdorren]

AFDORREN, onz. w,, gelijkvl., met het hulpw. zijn. Van het scheidb. voorz. af en dorren: ik dorde af, ben afgedord. Door uitdroogen dor worden en afvallen: de bloemen zijn afgedord.