Nederduitsch taalkundig woordenboek. A. B, C, D

[p. 101]

[Achterstal]

ACHTERSTAL, (bij Kiliaan, achterstel.) z.n., m.; wordt op dezelfde wijs verbogen, als het voorgaande, maar verschilt daarvan veel, in beteekenis. Onbetaalde rente, achterstallige schuld: zij eischen al den achterstal. Hooft.