Nederduitsch taalkundig woordenboek. A. B, C, D

[Aanschouw]

AANSCHOUW, z.n., m., des aanschouws, of van den aanschouw; zonder meerv. Met den eersten aanschouw,

[p. 55]

(op het eerste gezigt) Halma. Aanschouw nemen van iets. Kiliaan. Iets in aanschouw nemen, aanschouwen, beschouwen.