Nederduitsch taalkundig woordenboek. A. B, C, D

[Aanschikken]

AANSCHIKKEN, onz. w., gelijkvl., met het hulpw. hebben, Van het scheidb. voorz. aan, en schikken: ik schikte aan, heb aangeschikt. Thands alleen gebruiklijk in den zin van zittende naderen: schik nog wat aan.