Nederduitsch taalkundig woordenboek. A. B, C, D

[Aanmengen]

AANMENGEN, bedr. w., gelijkvl. Van het scheidb. voorz. aan, dat hier de beteekenis van een langzaam toenemen heeft, en mengen: ik mengde aan, heb aangemengd. Aanmengen is dan zoo veel als een weinig vermengen.