[Aanleiding]
AANLEIDING, z.n., v., der, of van de aanleiding; meerv. aanleidingen. Van aanleiden. Het aanleiden, in alle de beteekenissen van het werkw. Onder aanleiding (begunstiging, medewerking) van Alaba. Hooft. - Aanleiding (opleiding, aanwijzing) ter nederduitsche spraakkunst. Meestal komt dit woord voor, in de beteekenis van gelegenheid: iemand aanleiding tot iets geven. Zie ing,
Auteursrechtvrij