Nederduitsch taalkundig woordenboek. A. B, C, D(1799-1801)–P. Weiland– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [Aangraauwer] AANGRAAUWER, z.n., m., des aangraauwers, of van den aangraauwer; meerv. aangraauwers. Van aangraauwen. Zie er. Vorige Volgende