Nederduitsch taalkundig woordenboek. A. B, C, D

[Aalspeer]

AALSPEER, (ook aalsperre) z.n., v., der, of van de aalspeer; meerv. aalsperen. Eene drietandige vork, waarmede men aal steekt, in Zeeland palingscheer, in Utrecht elger, en elders aalsteker genoemd.