Merckenweerdigste voorvallen en daegelijcksche gevallen. Brugge 1791 en 1792
(1987)–Jozef van Walleghem–
Auteursrechtelijk beschermd[December](12 december 1792)Op den 12 december gebuerde een overgroot ongeluk. Den heer Francimont, staenden of opperraedt van 't magistraetGa naar eind(9), met twee schaedebeletters gegaen zijnde naer de cordugarde op de Vrijdagmart tot het doen eenige verrichtingen wegens de gevangene, kwam eenige schreeden vooruijt, met zijne schaedebeletters agter hem, maer ongeluckig op 't licht der lanterne gaende, liep hij tegens de vervallen kaeije en stuijkte met zijn hooft vooren van dezelve tot beneden - fol. 260 - af, dat eene | |
[pagina 202]
| |
overgroote hoogte is, zoodaenig dat hij als een martelaer door den swaeren val gewond zijnde en zijne tong verre uijt den mond hangende, ongeluckig doodt naer boven getrokken wiert. Het overgroot ongeluk van desen heer die van ider geagt wiert, wordt van groot en kleen betruert en tegelijk wordt bewondert de negligentie van 't magistraet omdat sij dus in 't open der stadt de kaeijen dus laeten vervallen, die sij nu seffens naer het ongeluk hebben geordoneert vermakt te worden. | |
(26 december 1792)Op den 26 december was het windig weder dat men nu sedert meer dan thien daegen onophoudelijk gehadt heeft, ten hoogsten geresen, zoodaeniglijk dat den windt in de zeewaeters zijnde tot Blankenberg zoo men daernae vernomen heeft en elders zig tot boven de duijnen verheven heeft en het schuijm der zee tot Blankenberg tot verre boven de kercke gevolgen heeft, zoodaenig dat men voor den ondergang van die heel plaetse bevreest was, ook zijn aldaer verscheijde schuijten in stukken geschlaegen en verongelukt, ook verneemt men van alle zijden dat door dit - fol. 261 - zoo langduerig ongestuijmig weder veele ongelucken ter zee gebuert en alom verscheijde schepen met rijcke laedingen en veele manschap verongelukt zijn. Den windt nogtans is geduerig zuijd en west, vermengelt met swaere en langduerige regens, dog voor het jaergetijde zonder groote koude, tot zoo verre dat men tot nog toe nauwwelijks ijs of sneeuw gesien heeft, tenzij eenige haegelsteenen en sneeuw tusschen de regens, die met dezelve gesmolten zijn, zoodat men tot hiertoe mag zeggen eenen zoodaenigen megaenden en sagten winter te ontmoeten als men in veel jaeren tot hiertoe gesien heeft. | |
(29 december 1792)Op den 29 december gebuerde een overgroot ongeluk ten huijse van d'heer Raepsaert, coopman in de St.-Jansstraete. De vrouw van desen heer, martdag zijnde, was naer de Mart gegaen en de dienstmaert was besig met het huijs te schueren, wanneer ongluckig het oudtste meijsken van het huijs, zijnde circa seven jaeren oudt, in den kueken spelende op het koolvuur zijnde eenen oeaul de buf, viel en seffens door den brant bevangen zijnde en niet konnende - fol. 262 - om hulpe roepen, is op eene jammerlijcke maniere al branden gevonden op het gemelde vuur liggende, zoodaenig dat het van den onderbuijk tot aen de cruijne des hoofts ellendig verbrant was en uijt welcke men kan oordeelen wat overgroote pijne dit kint op de vlammende kolen zonder hulpe toegebragt te zijn, moet geleden hebben. | |
(31 december 1792)Op den 31 december in den morgen met het openvallen der Gendpoorte, eenige werklieden naer hun buijtewerk gaende, vonden tusschen de poorte en d'herberge Het Peerdeken in de vueren tusschen het menig gevallen water wegens d'aenhoudende regens doodt liggen sr. Judocus Diebrouck, coopman in linwaeten, wonende in St.-Amandsstraete, desen was den voorigen avond waerschijnelijk beschonken geweest hebbende van welke hij sedert lang in den genever groote perfextie gemakt hadde, uijt eene der herbergen aldaer gekomen ende waerschijnelijk niet voort hebbende konnen gaen, is hij tusschen den regen en kouden nagt ongeluckig aldaer aen 't eijnde zijner daegen gekomen.
Eijnde van 't schrikkeljaer ons heeren Jesu Christi 1792. |
|