Hoofdstuk X.
Een zondag, die uit den toon viel.
Dat met dien Paul Förges is toch een miserabele geschiedenis geweest. Had het nu maar in de bedòeling van den één of den ander gelegen, een eind te maken aan zijn bestaan - bedrijfsleider van de American Express in Sjanghai: wat had hij nog velen van dienst kunnen zijn (ook ons, in verband met ons bezoek daar)... - maar hiervan is geen sprake geweest. Het had slechts in de bedoeling van een Chinees gelegen, eenige Japanners te dooden, maar toen doodde hij bij vergissing Paul Förges, bedrijfsleider van de American Express, uit Oostenrijk. Het plan, eenige Japanners te dooden, had tenminste nog redelijken grond. Hoe onaangenaam het ook zou zijn geweest voor de betrokken Japanners, het zou eenigen zin hebben gehad. Het zou gelegen hebben in de lijn van de gebeurtenissen in Sjanghai. Maar het dooden van Paul Förges...
Het is één van de zwarte bladzijden van dit boek, zwart vanwege de onverklaarbaarheid. De schrijver is er zich van bewust, dat hij er beter aan had gedaan, het feit, dat er wel eens een Paul Förges, bedrijfsleider van de American Express te Sjanghai, heeft bestaan, voor den lezer te verheimelijken. Doch hoe zou hij dat met zijn geweten overeen hebben kunnen brengen? Het zou de taktiek zijn geweest van den schooljongen, die in een opstel ‘hoopen menschen’ vervangt door ‘menschenmassa's’, omdat hij niet zeker weet, of men ‘hoopen’ met één o of met twee o's schrijft. Als dan dit boek op een enkel punt de menschheid onbevredigd laten mòet, laat dit dan zoo zijn.
Paul Förges was één van de werktuigen uit de gereedschapskist der voorzienigheid. Zijn taak was, voor zijn medemenschen de schoonheden der schepping toegankelijk te maken. Hij stelde programma's op voor sightseeing en cruises.
Enkele voorbeelden: