XVIII. Slegte staat der zaaken van Vrouwe Jakoba.

Jakoba bevondt zig, te Gouda, in de uiterste benaauwdheid. Alles scheen thans samen te loopen, om haaren val te verhaasten. Martyn de V. hadt, in den aanvang deezes jaars(6), verklaard, dat het Huwelyk van Jan van Brabant en Vrouwe Jakoba wettig ware, en

dat van den Hertoge van Glochester wetteloos. Zelfs hadt hy Glochester verbooden, Jakoba te trouwen, na dat de Hertog van Brabant, wiens kragten hand over hand afnamen(c), overleeden zou zyn: waar uit men, in 't voorbygaan, kan opmaaken, hoe veel Filips by den Paus vermogt, alzo hy in staat geweest was, zulk een ongewoon bevel, ten zynen behoeve, te Rome te verwerven. Jakoba hadt zig, van deeze uitspraak(d), beroepen, of op eene Kerkvergadering; of op den Paus zelven, na dat hy beter onderrigt zou zyn; of op eenige andere wyze: want dit vind ik niet uitdrukkelyk gemeld. Maar Glochester toonde zig, op 't ontvangen der Pauselyke Bulle, bereid om Jakoba te verlaaten(e), en de tyding hier van trof haar diep.