Logo DBNL
Vaderlandsche historie. Deel 2 (1749)

Vaderlandsche historie. Deel 2

(1749)–Jan Wagenaar–rechtenstatus Auteursrechtvrij

Vorige Volgende

VIII. Heriold en zyne Broeders, Roruk en Hemming, bekomen de Regeering over een gedeelte deezer Landen.

De Keizer zag nu Heriold en zyn Gezin ten naauwsten aan zig verbonden; doch overleggende, dat 'er, voor eerst, nog geene bekwaame gelegenheid zyn zou, om hem zo vast in 't bezit van 't Deensche Ryk te vestigen, dat hy geen gevaar zou loopen, van 'er wederom uit verdreeven te worden: en te gelyk bezeffende, dat hy, midlerwyl, naar zynen Staat behoorde onderhouden te worden; vondt hy goed, aan hem en zyne Broeders, het bewind over een gedeelte deezer Landen op te draagen. Wyk te Duurstede werdt

dan aan Heriold ter Leen opgedraagen(m). Roruk kreeg een Graafschap en verscheiden' Leenen in Kinnin(n), waarschynlyk Kennemerland. Ook schynt hy, misschien als Stedehouder zyns Broeders, eenig bewind binnen Wyk te Duurstede gehad te hebben(o). Aan Hemming werdt ook, zo 't schynt, eenig bestier in het Eiland Walcheren in Zeeland afgestaan(p). En op dat Heriold, naby zyn Ryk, eene Landstreek onder zyn bewind mogt hebben, werwaards hy, in geval van nood, de wyk zou konnen neemen; schonk hem de Keizer het Friesch Graafschap Rhiustri(q) of Rustingerland aan de Wezer(r). Dus werden deeze Landen, of een goed gedeelte derzelven, om 's Keizers oogmerken te bevorderen, onder 't bewind van uitheemschen gesteld: tot merkelyk agterdeel der Landzaaten, gelyk ons 't gevolg deezer Historie leeren zal.

+ Heriold vertrok, nog in 't zelfde jaar, uit deeze Landen, verzeld van den Monnik Anscharius, en eenige andere Geestelyken, die 't Evangelie, onder de Deenen, wederom zouden voortplanten(s). Keizer Lodewyk hadt hem eene aanzienlyke Krygsmagt bygezet, met welke, hy, in zyn Vaderland aangeland, terstond van de Deensche Vorsten,

tot Deelgenoot in 't Ryksbewind, aangenomen werdt. De rust duurde egter niet lang onder de Deenen. En 't zy dat Heriolds yver om 't Geloof voort te planten zyne Ryksgenooten verbitterde; 't zy dat zy zyne naauwe verbindtenis met den Keizer, als nadeelig voor den welstand huns Ryks, aanmerkten; 't zy 'er ook eenige andere reden tot nieuwe onlust geweest zy; de Broeders beslooten, Heriold+wederom van den Troon te stooten. Om hun oogmerk te beter te bedekken, liet Horik, een der Broederen, op den Landdag te Nieuwmegen, den Keizer, weeten, dat hy genegen was, een mondgesprek met hem te houden, en de gereezen' geschillen by te leggen. Doch terwyl men Lodewyk met schoone woorden ophieldt, nam men de gelegenheid waar, om Heriold, met zynen aanhang, te overvallen, en op nieuws uit het Ryk te verjaagen(u). Hy was toen wederom genoodzaakt, zyne toevlugt tot den Keizer te neemen. Doch alzo hy de hoop nog niet verlooren gaf om nog eens deel aan 't Ryk te bekomen, werdt+'er, in 't volgende jaar, zo hier over, als over eene bestendige Vrede, tusschen den Keizer en de Deensche Vorsten, gehandeld. De Saxische, en waarschynlyk ook de Friesche, Graaven en Markgraaven verscheenen, ten deezen einde, op de Deensche grenzen. De Vrede werdt geslooten; doch door Heriold, uit heerschzugt, onvoorzigtiglyk verbroken. Want hy stak den brand in eenige Deensche Gehugten of Steden, 't welk de

Broeders bewoog, om, in alleryl, over de Eider te rukken, en de Keizerschen, onverhoeds, te overvallen, en op de vlugt te jaagen. Zy verschoonden, sedert, hun bedryf by den Keizer: en schooven alle schuld op Heriold. En Lodewyk, die de Noormannen ongaarne te vyand hadt, liet zig ligtelyk beweegen, om de zaak by te leggen(v).

Heriold schynt zig, sedert, geduurende den overigen tyd zyns leevens, hier te Lande, opgehouden te hebben. Hy was, eenige jaaren agter een, zeer gezien by Keizer Lodewyk en en by de Landzaaten: tot dat hy zig van ontrouw verdagt maakte, 't welk oorzaak van zynen dood was(w); gelyk wy, in 't gevolg, zien zullen.


Vorige Volgende