Mijn eerste stap

[p. 21]

Mijn lieve Drietal.

Er is een lieve Drietal

Dat mij zoo duurbaar is;

'k Ruil voor dit lieve Drietal

Geen koningskroon gewis.

De vrijheid, taal en Vaderland,
Zijn ieder mij een kostbaar pand.

De vrijheid is het eêlste

Wat men op aarde heeft,

Niets gaat het land te boven

Waar men in vrijheid leeft.

Ja, vrijheid, roem van 't Vaderland,
Gij blijft mij steeds een kostbaar pand.

De taal die ik beminne

Heet Vlaamsch met haren naam;

Wat andre men verheffe,

Zij blijft steeds vrij van blaam;

Het is de taal van 't Vlaanderland
En blijft mij steeds een kostbaar pand.

En U, mijn duurbaar Vlaandren,

U, min ik bovenal;

U blijft mijn liefde trouwig,

Onwrikbaar, sterk en pal.

Ja, Vlaanderen, mijn Vaderland,
Gij blijft me op aarde een duurbaar pand!