Mijn eerste stap

[p. 14]

Verbroedering van Zuid- en Noord-Nederland.
Zangstuk

Willem van Oranje.

Wat 's dat? Wat zie ik hier op Neêrlands grond?
Een grenspaal! Nederland gescheiden!!
Moest u zulk schriklijk lot, o Vaderland, verbeiden?
En moest de wreede stond,
Die u als machtig volk verslond,
U nog 't gevoel van Broedermin ontrooven?
O neen! O neen! dit kan ik niet gelooven.

REI VAN BELGEN.	REI VAN NOORD-NEDERLANDERS.
Broeders, Bataven,	Broeders, o Belgen,
Zijn wij weêrom;	Zijn wij weêrom;
Wij zullen 't staven	Nimmer verdelgen
Leven als braven,	Dappere telgen;
Broeders, Bataven,	Broeders, o Belgen,
Zijn wij weêrom!	Zijn wij weêrom!

Willem van Oranje.

Wat treft mij 't oor? O ja 't is waarheid!

Nog doolt het Neêrlandsch volk niet in den nacht der naarheid;
Nog blinkt verlichtingstar in heldervolle klaarheid;

Nog buigt het niet voor dwinglandij!

Dit doet me een traan van vreugde ontwellen,
Ik voel mijn boezem fier van hoogmoed zwellen:

Ja, Neêrland is nog groot en vrij.

[p. 15]

Aria.

O Nederland, o Belgenland,
O ja, gij zijt nog groot en vrij;
Hoe klein ook in der statenband
Gij gruwt voor 't monster: ‘Dwinglandij.’
Gij mint uw Vorsten, trouw en teêr,
Veracht de duivelsche oorlogspeer
En wenscht niet dan geluk en vreê,
De handel brengt u rijkdom aan
Langs watervloed en ijzren baan:
De goede God is Neêrland mêe.

Wat wil de tweedracht, – 't vuig gediert',
Dat steeds naar onmin smachtend tiert –
Éen Nederland verdeeld?
O neen, de Belg en Bat, verbroederd,
Zijn met het vredevocht gevoederd
En de oude veeten zijn geheeld.

Rei van Belgen en Nederlanders

Heeft een onweêr ons gescheiden
Leefden wij in vijandschap,
Nu moet vriendschap ons geleiden,
Dat ze ons juichend tegenklapp';
Broeders, slaan wij hand in handen,
Vlechten wij de vredebanden,
Leven wij verbroederd voort;
Dan, zij Willems¹ geest bevredigd
En de ware vreê beëedigd:
Leve, leve Zuid en Noord!

1 Willem de Zwijger, te Delft door Balthazar Geeraard vermoord.

[p. 16]

Bijeenkomst der koningen Willem III en Leopold I.

REI VAN BELGEN.	REI VAN NEDERLANDERS.
Het Neêrlands nationaal lied.	Het Belgisch nationaal lied.

Koning Willem.

Ik druk, o Vorst der dappre Belgen,
Met trouwe vriendschap u de hand;
Men moet dien ouden haat verdelgen
En Beilings kroost en Breijdels telgen
Vereenigen in broederband.

Koning Leopold.

De tijden zijn voorbij voor Belgen en Bataven,
Dat twist en bitse haat hun van elkandren scheidt;
Nu moet een ware min 't geluk der volkren staven
En strooijen 't heilrijk zaad, in volle liefdrijkheid.
Ontvang, o Willem, hier den kus van vrede
En ga de welvaart steeds het bloeijend Neêrland mede.

Rei van Belgen en Nederlanders.

Die langgewenschte stond is eindelijk vervold,

Lang leve koning Willem!

Lang leve Leopold!

Graaf Frederik de Mérode.

'k Vergoot met vreugd mijn edel bloed
En offerde 't aan 't Vaderland;
Ik sneuvelde met blij gemoed, –
Ik sneuvelde voor 't Vaderland!
Ik had een eeuwgen haat gezworen,
Die haat is heden afgeleid;
Ik zie de vredewimpel gloren,
Wijl tweedracht er verpletterd leit.

[p. 17]

 

Van Spyck.

 

 

 

Ik ook, ik offerde mijn leven

 

Voor 't lief en duurbaar Vaderland,

 

Ik wilde met genoegen sneven –

 

Voor de eer van 't Vaderland!

 

Bij vlammenbrakend buskruiddonder,

 

Der Belgen vloek gemengd er onder,

 

Ontsteeg mijn ziel het aardsche pleit.

 

Nu hoor ik vredezangen heffen,

 

Daar Bat en Belg te zamen treffen,

 

Nu klinkt het woord ‘Eendrachtigheid.’

 

 

 

De Mérode.

 

 

 

En thands zijn allen recht-gelukkig

 

En trouw vereend in vriendschapband.

 

 

 

Van Spyck.

 

 

 

Geen bitse nijd, verwoedend-drukkig

 

Schuilt zich in 't bloeijend Nederland.

 

 

 

De Mérode.

 

 

 

Het is een Paradijs nu weder;

 

't Volk mint zijn grondwet, trouw en teeder,

 

Nog niet zijn ouden stam ontaard.

 

 

 

Van Spyck.

 

 

 

O zoet, zoo'n schouwspel te bewondren!

 

Van zijne lippen te doen dondren:

 

De Belg en Bat zijn hunner vaadren waard!

 

 

 

Allen.

 

 

 

De Belg en Bat zijn hunner vaadren waard!

[p. 18]

Slotzang.

Allen.

Geen onmin mag blinken

Bij 't glazen-rinkinken,

Bij 't broederlijk drinken

Van d'echt-vredewijn.

De smarten gelenigd,

De harten vereenigd

Bij 't tarten der menigt',

Die vijanden zouden van Nederland zijn.

Verheft uwe toonen,

O dappere zonen

En lieflijke schoonen

Van Zuid en van Noord!

En richt eene schrede

Verlicht door de rede,

Naar 't sticht van de vrede

Bij 't juichen: lang leve het Zuid en het Noord!

1862.