Zuidwal

[p. 60]

Zeezang

De lijnen liggen vast, de boot maakt vaart
Tegen de voorplecht spat tijd in schuim
Hij drukt een kinkhoorn tegen het oor
Hoort waterslag in dubbelspel

Op deinende golven spuugt hij in het
Rose van de schelp, likt de rand
Draait zich naar verwaten land
Ruis en gruis terwijl verte -

In alle windingen teloor bekent hij
Adem en zingt dorstig zijn zeezang
Met lippen vol zout en zoet, wuift hij
Haven, zeildoek en hand tegemoet.