Zuidwal

[p. 21]

Nehalennia

[p. 22]

[Het nachtelijk geruizel van golven]

Het nachtelijk geruizel van golven
De windloze ebbevlakte en het
Zachte knappende schuim, zo

Smaakte de kaviaar van haar mond
Zo steeg ze op uit donkere diepte
Waar ze zich schuilhield op haar

Altaar, tussen wiegend wier en
Mossels, op haar steen verhardend
Tot puistige vergetelheid