Verzen (onder ps. Una ex Vocibus)(1900)–Jacqueline van der Waals– Auteursrecht onbekend Vorige Volgende [pagina 55] [p. 55] XXIX. Marie. Zij slaapt, die steeds vol leven was En levenslust. Nu ligt ze bleek, verstijfd en koud, In doodsche rust. Weent niet om haar, weent heden niet, Nu ze onbewust Van pijn en ziekte sluimert, ziet, Ze slaapt, ze rust En nu voor 't laatst, op aarde haar Vaarwel gekust, Voor ons de strijd des levens, maar Voor haar de rust. Vorige Volgende