Iris

[p. 12]

Wintermorgen.

Week op het wit van het wazige land,
Week door het grijs van de wolken daarachter
Schemert de schijn van de zon, die met zachten
Goudglans de zoomen omrandt.

Blank als de glans op het wazig verschiet,
Week als de schemer der zon door het grijze
Weifelt het licht door mijn stille gepeizen,
Schemert de vreugd door mijn lied.