Huis en tuin. Fabels en strips(1979)–Leo Vroman– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 16] [p. 16] Een ogenblik en zijn tijd Een ogenblik had nagedacht en vroeg zijn Tijd of het mocht wachten. Die tijd, helaas een officiële, leek alles niet zo veel te schelen behalve dat de goede orde niet verbeterd hoort te worden. Hij zei: ‘Neem dit formulier. Vul het in. Teken hier.’ Nou, het ogenblik wist best ‘datum’ en ‘haar’, maar niet de rest. ‘Reden van Uitstel?’ blafte Tijd. ‘Eh, angst voor verantwoordelijkheid. ‘Naam?’ ‘Die weet ik toch nog niet? Want ik ben nog niet geschied...’ ‘Hier is de lijst’ zei Tijd, verstoord, ‘neem de naam die bij je hoort.’ De Namenlijst voor Ogenblikken deed dit ogenblikje schrikken: ‘Wat een namen allemaal: Dramatisch! Angstig, en Fataal... Betere, die na ‘Een -’ kwamen, waren, dacht het, achternamen: Een O. Stilte, O. Meneer en O. v. Twijfel lokten zeer. Het koos O. v. Bedachtzaamheid, keek op, en... weg was Tijd. Moraal Het ogenblik dat ik geniet noem ik meestal liever niet. Vorige Volgende