Huis en tuin. Fabels en strips(1979)–Leo Vroman– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 14] [p. 14] De rijkaard en zijn hart Een welgestelde, ongesteld, wou goed verpleegd voor al dat geld, maar was zo ziek dat hij weldra bewerkt moest in Amerika. Gelukkig kwam hij juist nog aan voordat zijn hart, stil bleef staan. In het holste van de nacht werd het weer op gang gebracht. Eerst danste het netjes op de maat van een elektrisch apparaat. Kijk, hij mocht het zelf zien: c tachtig, respir negentien, gastr vier punt zeven vijf: hoe goedkoop leek nu zijn lijf. Zijn leven knakte helemaal van analoog tot digitaal. Al gauw zag hij zijn hartslag vallen als nogal slechte beursgetallen. De dokter gaf hem weinig hoop maar bood hem een nieuw hart te koop. Van rubber. Het werd geïmplanteerd en dadelijk ging er iets verkeerd. Men besloot dat het gewicht van het kunsthart moest verlicht. Met kunst- en vliegwerk kon dat niet behalve in een satelliet. Het ruimteschot verliep gesmeerd en dadelijk ging er iets verkeerd. Men kon berekenen hoe dat kwam (een foute komma in het program). De man moest in zes dagen sterven maar zijn hart kon niet bederven, en bleef eeuwig als een baken kleine piepgeluidjes maken. Ruimtemeisjes, ruimteknapen konden daar zo fijn bij slapen. Moraal Dank zij de techniek van heden vinden zelfs de rijksten vrede. Vorige Volgende