Huis en tuin. Fabels en strips(1979)–Leo Vroman– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 13] [p. 13] Eik en plank Plank, scheef tegen Eik geleund, stond als een dode ondersteund, maar sprak houtgeurig tegen Eik: ‘Een plank als ik is nooit een lijk.’ Eik gruwde en kon toch niet maken dat Plank hem niet zo aan bleef raken, en zei heel zachtjes tegen Plank: ‘Jouw kleur dan? En jouw zaagselstank?’ ‘Ik toon wat jij van buiten mist: mijn vlam - zodra goed gevernist,’ zei Plank, ‘wie open wordt gezaagd wordt nogmaals, en veelvuldig maagd, en schenkt zijn innigst leven kuis aan 't mensenleven binnenshuis; ons lijden wordt uiteengezet als palen, poten en parket, en gaat lang niet zo gauw kapot.’ ‘O God’ antwoordde Eik, ‘O God... Moraal Wie weet wat beter is: vergaan, vergeten, of vernis. Vorige Volgende