Verliefde, of klagende minnaer
(1698)–J. Vriend–
AuteursrechtvrijOp een schoone nieuwe voys.
Dochter.
VErlaet ghy mijn verheven ziel,
Kiest gy voor 't pleyn de woeste baren,
Vertrout u op geen zwacke kiel,
Den doel van duysende gevaren,
Eylaes wat droeve smert,
Als ick u missen moet,
Gevoel ick mijn hert,
Eylaes wat droeve smert,
Nu ick missen moet,
Ick sterf in liefdens gloet.
Jonckman.
't Is waer 'k verlaet het Vaderland,
En u mijn Lief mijn tweede leven,
Maer oordeelt niet mijn waerde pant,
Dat u uw Minnaer sal begeven,
Al treckt mijn lief op zee:
't Is maer de helft van my,
Mijn ziel en reyst niet mee,
Al treckt mijn lijf op zee,
't Is maer de helft van my,
Mijn liefde blijft u by.
Dochter.
Maer laes mijn suchjens zijn om niet,
De wint vervoert u uyt mijn oogen,
Ick mis u Lief u ziels verdriet,
Ach ach! hoe vind ick mijn bedroogen,
| |
[pagina 71]
| |
Of dunckt u mijn gelaet,
So schoon niet was als eer,
Verkeert u min in haet,
Of dunckt u mijn gelaet,
So schoon niet was als eer,
't Geschiede nimmermeer.
Jonckman.
Mijn waerde schoon de winden my,
Uyt u gesichts wech doen vliegen,
So straffen my de Goden vro,
Indien ick u soeck te bedriegen,
Gelooft dan daer niet an,
Dat oyt mijn trouwe min,
In haet veranderen kan,
Geloof dan daer niet an,
Dat oyt mijn trouwe min,
Sal wijcken uyt mijn sin.
Dochter.
Ick sal aen u zijde staen,
In tijt van storm en oorlogs-vlagen,
En met u door den vyant slaen,
Om d' onderdruckte t' onderschragen,
Mijn hert dat kermt en sucht,
't Sweeft met u door de zee,
Als Vogelen in de lucht,
Mijn hert dat kermt en sucht,
't Sweeft met u door de zee,
Ach keert en neemt my mee.
Jonckman.
Ach Engel staeckt doch uwen rouw,
En wilt u tranen maer afdrogen,
Ick sal u eeuwigh zijn getrouw,
En so ras als ick heb vermogen,
Sal ick weer by u zijn,
Geeft mijn dan voor 't afscheyt,
Een kus noch Liefste mijn:
Ick sal haest by u zijn,
Ick bid u niet meer schreyt,
Of al mijn moet die leyt.
Dochter.
Eylaes daer is een droeve kus,
Wel haestigh voor het lest gegeven,
| |
[pagina 72]
| |
En vrees dat ick u die aldus,
Nu oock sal geven voor u leven,
Och lief mijn waerde pant,
Mijn hert dat breeckt aen stuck,
Ick sal raken van kant,
So ras ghy zijt van land,
Mijn hart dat breeckt aen stuck,
Laet gy mijn in den druck.
Jonckman.
O hart en droevigh scheyden kan,
Dat ick u sal moeten verlaten,
Ach troost u maer so veel gy kan,
En neemt den Hemel tot u baten,
En schoon dat door de noot,
Als ick nu van u vliet,
Mijn overviel de doodt,
So denck ick die harde stoot,
Door Godes wil geschiedt,
En namaels weder siet.
Dochter.
Wel gaet dan in des Heeren naem,
Ick hoop die sal u leydsman wesen,
En draegt u over al bequaem,
Ick sal mijn toonen als voor desen,
Altijdt in liefde trouw,
So langh ghy van mijn zijt,
Adieu mijn Engel nau,
Ick sal zijn getrouw,
Tot dat de dood ons scheyt,
Adieu in eeuwigheyt.
Ionckman.
Vaer wel mijn lief 'k sal midden in,
Het oorloghs vuur hier op vertrouwen,
Dat mijn de gunst van mijn Godin,
In 't grootst gevaer wel kan behouwen,
Mijn Engel weent niet meer,
Ach staekt u droef gesucht,
Mijn Engel weent niet meer,
Ach staeckt u droef gesucht,
Eer my de ziel ontvlucht.
|
|