Verliefde, of klagende minnaer

Een Nieuw Lied, van een Jonckman die na de Straet gingh varen, en hoe dat hy sijn afscheyt van sijn vryster nam.

Voys: Delvenaertjen die gink uyt minnen, &c.

LIesje ick hoorder den Trommel roeren,
Aen boort, aen boort so roept een yeder man,
Dats noch een togje Lief wil ick volvoeren,
Eer ick mijn lust by u vergaren kan.

Mijn liefste Lievetje ick schrik voor 't varen,

Ick schrick en beef al voor de woeste Zee,
Voor het gewelt al van de bracke baren,
Voor klip of strandt ja meenig vreemde ree.

Godt die een Stierman is van al de kielen,

Hy dempt de boose golven na sijn zin,
Hy sal ons Scheepje, so veel brave zielen,
Geluckigh voeren ja ter Straet waert in.

Ter Straetwaert in mijn lief dat is so lange

Eer de verdrietige reys is door gebracht,
En lightelijck wordt ghy van de Turck gevangen,

[p. 57]

 

En voor een Slaef daer in sijn Landt verkogt.

 

Den Turckse Halve Maen kan ons niet krencke,

 

Wy zijn versien met een goedt weerbaer schip,

 

En daer toe oock veel Metale penne,

 

Om den Vyandt te jagen in de knip.

 

Mijn Liefste gaet gy nu ten Oorlog varen,

 

Ten Oorlogh dat is een stadige vloet,

 

Wie sult ghy dienen Lief segh wat voor Heere,

 

Daer ghy voor wagen sult u lijf en bloedt.

 

Onse Hooghmogende Heeren Staeten,

 

Daer toe so meenigh dapper Oorlogs heldt,

 

Voor het Vaderlant wil ick mijn leven laten,

 

En zwerven kloekmoedig op Nepthunis velt.

 

't Is waer mijn Lief den oorlog kloekmoedig,

 

Behoorden een yeder trouwelijck voor te staen,

 

Maer ach dat Oorlogs vlot dat valt so bloedig,

 

Dat elck den Oorlog hoorde te versmaen.

 

Wy plegen ons Sondags wat te vermaken,

 

Hier buyten in dat somer groen,

 

Dat moet gy Liefje nu een beetje staken,

 

Tot dat ick met gesontheyt weder kom.

 

Adieu mijn Lievetje mijn wel beminde,

 

Adieu mijn Liefje ick gaen op de reys,

 

Ick hoop ick salder u noch weder vinden,

 

Spijt al de klappers die het sal wesen leyt.