Verliefde, of klagende minnaer

[p. 49]

Een Amoureus Liedeken,

Voys: Als 't begint, &c.

ICk bender lestmael uyt wandelen gegaen,
Met een moey Meysjen wilt dit verstaen,
door een bosje van Else en blaen,
Wy waren te samen so moe van gaen,
Doe gongen wy sitten met een keer,
Speelden het spel van minne weer.

Om dater dat Meyse geen vijgjes en mag,

En haer tantjes doen haer so wee,
En haer borsjens die van melck so sagt,
Van koleure so wit als snee,
De adertjens leggen daer van also blaeuw,
Twee tepeltjes rood als een corael.

Sy heefter een halsje so wit als een zwaen,

En haer soete kinne backe kan oock wel gaen,
Haer tantjes wit, haer wijn-braeutjes zwart,
Haer twee lonkende oogen,
Staen in mijn hert.

Ick wasser genegen gelijck als voor desen,

Genegen al tot dees Meyt,
Kwa klappers sy waren ons inne de weeg,
En sy hebben het ons geseyt,
Doe ben ick al op een reysje gegaen,
Al na de West-Indies wilt dit verstaen.

Al na de West-Indies het warme lant,

[p. 50]

 

Daer hebje Swartinnetjes abondant,

 

Doe trocken mijn sinne,

 

Weer heel tot minne,

 

Mijn hartje wiert mijn so kant.

 

Doen sonker mijn hertje al inne mijn schoen,

 

Wat heb ick met ander zwartinne te doen,

 

Nu wil ick weder na Amsterdam gaen,

 

Speugen 't fenijn des herten uyt,

 

Trouwen haer aerdig,

 

Houwen haer waerdig,

 

Als gout dat men weg sluyt.