Nonnen-Klagt, aen haer Pater.
Voys: Besneuwde velden, &c.
't HEele Bagijn-hof staet in roeren,
Al de Nonnen sijn disperaet,
Sy konnen haer staet niet langer voeren,
Daerom roepen sy opstinaet,
Want siet sy leggen veel dagen en nagten,
Sugten en klagen gelijck men siet,
De Pater lacy hoort wel onse klagten,
Hy laet ons liggen en helpt ons niet.
Anna Marie quam laest te biegten,
En klaegde van haer bleecke coleur,
De Paep die sprack 'k sal u verligten,
Maer de hoofse Juffers gaen veur,
Twee of drie van die opperste kragten,
Die heb ick gestadig tot mijnen last,
Als ick die gerief maer eens alle dagen,
Dan ben ick so moe dat ick schier barst.
Sy begonnen doe weer te klagen,
En roepen daer overluyt wat raet,
Hoe dorsen wy het dus gaen wagen,
Wy sitten in een seer slegte staet,
Want siet wy meenden eerwaerdige Vader,
| |
Doe wy de eerstmael by u quam,
Dat gy ons troosten sou eens alle gader,
En sagjens ons in u armen nam.
De Paep die riep daer in de Kercke,
Susters ick bender een man alleen,
Gy siet ontrent drie hondert stercke,
't Is te veel honden al aen een been,
Daerom ick bid u heb nog wat pacientie,
Ick heb het nu u Juffers geseyt,
Ick bid u lijd dog nog wat penitentie,
Want seyt de Pater wert veel gevrijt.
Sy riepen doe ag lieve Pater,
En seyden luystert eens na de bee,
Wy bidden u eerwaerdige Vader,
Dat gy ons dog dees vrientschap dee,
Of dat gy wou eens na ons begeeren,
Gaen roepen uyt een Klooster vijf of ses,
Ag roept daer vry dog van die jonge Heeren,
Dat sy ons geven doch eens een les.
De Paep die sprack ick magt wel lijen,
Lieve Sustertjens in het getal,
Maer 't sou baten jalousien,
Ach ag wy bidden u eerwaerdige Vader,
Want siet wy willen dog sijn gerieft,
Al wouden sy komen vry alle gader,
Geven een lesse als haer belieft.
En sy riepen Pater Theunis,
Paster wel op het reglement,
Doeje 't niet so krijgje klenis,
Ick zweer 't jou by de slaperment,
Maer Theunis gy moet het niet klappen,
Of anders maeckt u vry aen een kant,
Nog uyt de school oock niet te gaen snappen,
Of wy leggen u aen de bant.
Theunis die quam haest geloopen,
Want hy heeft het seer haest verstaen,
't Klopje dee haer deurtje open,
En hy is er seer ras in gegaen,
Og Sustertje lief maer wilter dog zwijgen,
't Was schande voor ons hele convent,
Het sackje souden voorseker wy krijgen,
En op het lest 't geheele endt.
|
|