| |
| |
Samenspraeck tussen een Jonckman en een jonge Dochter.
Wys: Wel wat vreemder speculatie.
ACh mijn lief, mijn troost mijn waerde,
Luystert na mijn droeve klagt,
Om dat ick so meenige dag,
Om dat ick u sou aenvaerden,
Voor u slaef ô schoon godin,
Die ick als mijn eygen ziel bemin.
Minnaer laet u droefheyt varen,
Want ick ben te jonge spruyt,
Kiest een ander voor u bruydt,
Want ick ben te jonck van jaren,
En daer toe noch niet gesint,
Om met u te paren soete lieve vrindt.
Ach mijn lief, hoop van mijn leven,
Al zijt gy so jonck bejaert,
Waer ick maer met u gepaert,
Noyt en soud ick u begeven,
Voor dat mijn de dood seer straf,
Rucken sou van u in 't duyster graf.
| |
| |
Minnaer al u lammentaetje,
Acht ick minder als de wind,
Want ick ben noch maer een kind,
Gy een jonckman vol van gratie,
Meent gy mijn door u minne brand,
So te brengen in groote schandt.
Eerder sou den hemel buygen,
'k Verkies u tot mijn echte vrou,
En de goon zy ons getuygen,
Dat ick u mijn goed en bloet,
Schenck uyt een oprechte liefde soet.
Minnaer wilt doch so niet spreecken,
Want het is wel eer geschiedt,
Dat een maegt raeckt in 't verdriet,
En dat door de valse streken,
En door 't zweeren zy verblind,
Tot dat sy bevrucht is van een kindt.
Dat is waer mijn uytverkooren,
Princesse gy zijt al mijn vreugt,
Trouwt met mijn in eer en deugt,
Liever waer ick noyt gebooren,
Als te brengen u tot val,
Want ick weet dat Godt mijn straffen sal.
Minnaer ick stae heel verslagen,
En dat door u klagen groot,
Wenst gy om de bittere dood,
En te zijn in 't graf gedragen,
Neen o neen het waer een pijn,
Veel liever wil ick u Matresse zijn.
Ach Mijn lief wat blijde mare,
Kiest gy mijn voor uwe man,
Ick sal scheyde van droefheyd dan,
Om dat g' mijn wilt aenvaerden,
Voor u slaef, o schoon Jonckvrouw,
So sal ick verlaten alle druck en rouw.
| |
| |
Laet ons maer met God beginnen,
Jonckman ick geef u mijn hart,
Dat door al u droeve smart,
Sy beweegt oock al mijn sinnen,
Is mijn jonge jeugt voor u bereyd.
Speeld op harpen en trompetten,
Klinckt op bas vyool en fluyt,
Want mijn lief die is de bruyt,
Om ons droefheyd te versetten,
Gelijck als twee zieltjens in een lichaem.
|
|