Verzamelde gedichten

[p. 288]

Ernst von Wildenbruch: Werther's Lotte met grijs haar

Bij een portret

Grijs is het haar, verwelkt is het gezicht,
Waaraan eens Liefde smachtend heeft gehangen.
Maar sidderend nog als zoet avondlicht
Speelt een glimlach om ogen en om wangen.

Stoort niet die glimlach, blijft eerbiedig zwijgen:
Zij droomt van een verwonderlijke stond
Toen zich een god kussend tot haar kwam nijgen
En zij onsterfelijk werd aan zijn mond.