Verzamelde gedichten

[p. 270]

Joseph von Eichendorff: Het gebroken ringetje

In water koel doorschenen
Daar draait een molenrad.
Mijn liefste is verdwenen
Die daar haar woning had.

Ze zwoer mij, trouw te blijven
En gaf een ring mij mee;
De trouw mocht niet beklijven,
't Ringetje sprong in twee.

Nu wil 'k als speelman reizen,
Nergens ter wereld thuis,
En zingen al mijn wijzen,
En gaan van huis tot huis.

Hoor ik de molen malen:
Ik weet niet wat ik wil -
Kwam mij de dood maar halen.
Dan was het plotsling stil.