Verzamelde gedichten

[p. 267]

John Donne: Dood, wees niet...

Dood, wees niet trots, al noemden veler woorden
Machtig en vreeslijk u, gij zijt zo niet,
Want die gij denkt te storten in het niet,
Sterven niet, dood, noch kunt gij míj vermoorden.
Rust en slaap, beelden slechts van wat gij zijt,
Schenken genot, veel meer dan gíj kunt geven,
De besten eindigen het eerst hun leven:
Rust voor hun stof, en hun zielen bevrijd.
Slaaf van 't lot, koningen en die zich verdoemen,
Werkt gij met gif, ziekten en oorlogsbloed;
Door lied en maanzaad slapen we even goed,
En beter dan door u; waarop dan roemen?
Na korte slaap wij 't eeuwige waken erven,
En dood bestaat niet meer; dood, gij zult sterven.