Verzamelde gedichten

[p. 218]

Bij nader inzien

I

Opdat ik u nog beleve,
Ik die reeds veeg word u
Die al vervluchtigt,
Bid ik u, smeek ik u
Vergeef dit leven
Opdat ik u nog beleve.

[p. 219]

II

Al schrieler wordt het bestaan. Schaduwen
Schuiven snel over de Amstel.
Het zijn de gedachtenissen aan de gestorvenen
En hun gedachtenissen aan mij.

[p. 220]

III

Nog steeds overkomt mij
Het oude heimwee
Naar een kindheid die er niet geweest is
Vanuit een onwezenlijk heden
Vluchtig maar tijdeloos.

[p. 221]

IV

Klinkt er een bootshoorn? De roep
Is al voorbij; nog eer
Gemeerd is, is men voorbijgevaren.

[p. 222]

V

Boven de stad wordt het snel
Donker. De lichten gaan op.
Het jammeren van de twee duiven
Wordt opgevolgd
Door het ijle juichen van honderden spreeuwen.

[p. 223]

VI

Laat mij in eenvoud mij
Bezinnen op het van ouds
Bekende eind van het lied.