Woord vooraf
Het Licht der wereld....
Is dat niet het doel van onze Kerstfeestviering, in de kerk, in de huiskamer en ook met onze Zondagsschoolkinderen?
Niet om een paar gezellige uurtjes is het ons te doen. Niet om een mooie sfeerscheppende kerstboom, waarom we ons misschien gaarne verenigen.
Niet de tractatie behoort ons de meeste zorg te geven. Zelfs om een mooie boeiende vertelling gaat het ons niet allereerst, maar om een vertelling, die doorstraald wordt door het Licht van Kerstmis, dat bijna twee duizend jaar geleden in de duisternis van deze wereld is gaan schijnen, - en die dan natuurlijk ook ‘mooi’ en boeiend moet zijn.
Dat ‘weten’ ook vele onzer kinderen reeds.
O neen, ze kunnen het niet zo zeggen, maar ze voelen zo fijn! Het gevoel is wel de vroegst en best ontwikkelde geestelijke functie in de kinderjaren.
Het kind verwacht - ik ben daar diep van overtuigd - van het Kerstfeest reeds iets anders dan van een school- of familiefeest. Al stralen ook zijn ogen van begeerte naar het koekje en het boekje, het weet in zijn hart misschien evengoed als wij dat het eigenlijk om iets anders gaat.
En als ze heerlijk gesmuld hebben en met een fijn dik boek tegen hun hart gedrukt naar huis gaan, maar ze hebben het Licht der wereld niet zien glanzen op