Jaap en Gerdientje. Deel 4. Tussen bos en boerderij

[p. 81]

23. Er is feest.

Het was een paar dagen later, op een Vrijdagmiddag.

De klok had nog maar juist vier uur geslagen. Maar Moeder keek al voor het raam, of de kinderen nog niet kwamen. Ze was zo nieuwsgierig. Want er was vandaag verhoging op school....

Vader liep achter de ploeg, op de akker naast het huis. Telkens, wanneer hij aan het eind gekomen was, hield hij het paard even stil en stond een poosje te turen, met de hand boven de ogen voor de zon.

Gijs zag het en lachte er om. Hij was in de groentetuin bezig. Maar hij kon zijn ogen ook niet van de weg afhouden.

Zus stond buiten voor het hek. Die keek ook al uit. Toen kwam Moeder buiten, met broertje Jan aan de hand.

Zus babbelde: 'Straks is er feest, hè Moeder?'....

'Ja, hoor kindje,' zei Moeder. 'Misschien wel.'

Maar dat laatste hoorde Zus niet eens.

'Wat zullen Jaap en Gerdientje blij zijn, hè Moeder?.... En Polleke ook!'....

[p. 82]

'Ja,' zei Moeder, 'ik hoop, dat ze alle drie blij zijn, Zus!'....

Maar toen zuchtte ze. Want het kon ook wel zijn, dat er één van de drie erg verdrietig was!....

Eindelijk, daar kwamen ze aan!....

Kijk, Jaap stak zijn hand op. Hij maakte een paar malle sprongen. Hij rende hard naar zijn moeder toe.

'Hallo, Moeder!' riep hij. 'Wij zijn verhoogd, hoor! Alle drie! Nu zitten wij in de vierde klas! En we hebben vacantie ook! Twee hele weken.'

'Gelukkig!' zei Moeder. Zij gaf Jaap een zoen. En zij keek zó blij!....

[p. 83]

Daar waren Polleke en Gerdientje ook al. Ze waren alle drie even opgetogen.

'Wel kinderen, wat is dat fijn voor jullie!' zei Moeder. 'Wat ben ik er blij om! Kom maar gauw binnen, hoor!'

En kijk, wat stond daar op de tafel?.... Een grote fles limonade en een schotel vol koek! Ha, die goede Moeder!

'Nu is het feest,' zei ze. 'Dàt hebben jullie verdiend.'

Ze dansten met Zus door de kamer van plezier.

Gijs en Vader kwamen ook al aanlopen. Die hadden hun werk in de steek gelaten.

'Jullie roken zeker, dat er wat te halen was,' lachte Moeder.

'Ik hoorde het!' riep Vader. 'Wel gefeliciteerd, hoor jongens!'

'Nu zitten wij in de vierde klas!' zei Jaap trots.

'Wel, wel, wat worden jullie knap!' lachte oude Gijs. Toen keek hij heel slim en vroeg:

'Vertel me nou es.... Wàt moet ik zeggen: De haan ligt een ei, òf: de haan legt een ei?.... Nou, wie weet dat?'....

En Gerdientje liet zich foppen. Diè riep: 'De haan legt een ei, natuurlijk!'....

Wat hadden ze een schik!.... Gerdientje werd braaf uitgelachen.

'Dat is een rare haan, hoor!' zei Gijs. 'Zo'n

[p. 84]

haan moet je eens voor mij meebrengen. Want hier leggen alleen de kippen eieren!'....

'En goed ook!' zei Moeder. 'Want Puk laat ze nu wel met rust.'

'Waf!' zei Puk, die zijn naam hoorde noemen en hij ging mooi-zitten voor Moeders stoel. Toen kreeg ook hij een stuk koek.

Er werd aan de deur geklopt. En kijk eens, wie kwamen daar binnen?.... De oude boswachter met zijn vrouw. Die waren ook al nieuwsgierig.

'Ik zie het al!' zei Opa. 'Het is zeker goed afgelopen, hè?'....

Gerdientje vloog hem in de armen.

'Nu nog maar één klas door, Opa!' riep ze 'En dàn komen Vader en Moeder terug!..... Mèt kleine Wim!'....

'Ja kindje, nog maar één jaar,' zei Opa. 'Dan zijn ze er weer.'

'En dan mag jij mee naar Amsterdam, om ze te halen,' zei Grootmoe.

Polleke moest naar huis. Zijn ouders waren ook nieuwsgierig.

Moeder gaf hem een groot stuk koek mee op reis.