Jaap en Gerdientje. Deel 4. Tussen bos en boerderij

(1950)–Anne de Vries– rechtenstatus



[pagina 46]
13. Een vechtpartij. Gerrit heeft een nieuwe streep getekend, beter dan die van Jaap. Gerrit heeft ook de streep waar de jongens moeten staan als ze schieten, een pas dichterbij getrokken. Zoals Jaap het gedaan had, was het helemaal niet goed, zei Gerrit. Hij zou wel eens laten zien, hoe het moest. De jongens lieten hem zijn gang maar gaan. Ze wilden geen ruzie maken. Ze lachten maar wat en zetten hun knikkers op. En Gerrit mocht zelfs het eerst. Maar och, ook deze keer gaat het niet goed. Hij schiet telkens weer mis. Het gaat hoe langer hoe slechter met hem. Eindelijk zet hij al weer zijn laatste knikkers op. Zal hij die óók verliezen?.... Dan is hij wéér alles kwijt!.... Het spel is nu niet leuk meer. Gerrit kijkt boos en hij moppert erg. Hij heeft op ieder wat aan te merken. Eindelijk is het zijn beurt weer. Als hij nu niet goed schiet, is alles verloren. Maar hij doet nu goed zijn best. Zijn hoofd is rood van inspanning en zijn ogen schitteren van begeerte.... Daar rolt de kogel. Tik-tik-tik-tik.... zegt hij. En hij tikt alle knikkers van hun plaats!
[pagina 47]
Allemaal?.... Neen! De laatste knikker blijft staan. Die is niet eens geraakt. Gerrit heeft wel tien knikkers dik geschoten! 'O, o, allemaal dik!' roepen de jongens. 'Nu heb je weer alles verloren, Gerrit!'.... Maar Gerrit schreeuwt: 'Nee, nee, die achterste is er óók af, hoor!.... Wat denk je wel?... Ik heb alles gewonnen, hoor!'.... En hij springt er naar toe en raapt gauw de knikkers op, die éne, die achterste, het eerst.... Maar Jaap duwt hem terug. 'Je doet gemeen!' roept hij. 'Die achterste stond nog!.... Geef hier die knikkers, flauwerd!'.... Het wordt een groot geschreeuw in die hoek van het schoolplein. Het draait op ruzie uit. 'Hij was er af!' roept Gerrit. 'Nietes!' schreeuwen de jongens. 'Welles!'....
[pagina 48]
'Nietes!.... Wij hebben het allemaal gezien!' Polleke leunt tegen het hek. Hij is de enige, die niet mee doet met de ruzie. Maar Gerrit haalt hem er in. 'Hij stond er het dichtst bij!' schreeuwt Gerrit. 'Hij heeft óók wel gezien, dat die knikker er af was!.... Polleke, wàs het niet zo?... Was die knikker er niet af? Ja, hè Polleke?'... En dan knipoogt hij tegen Polleke. Dat betekent: 'Toe nou, zeg nou maar, dat hij er af was!.... Dan krijg jij straks een paar knikkers van mij!'.... Maar Polleke liegt niet voor een paar knikkers. O, hij wou wel graag, dat hij ja kon zeggen. Hij gunt Gerrit die knikkers wel, nu hij zoveel verloren heeft. Maar liegen doet Polleke niet. 'Nee,' zegt hij, 'de knikker was er niet af, Gerrit!'.... 'Hoor je nou wel?' roepen de jongens. Dan smijt Gerrit nijdig de knikkers op de grond. Hij zegt een heel lelijk woord tegen Polleke. Hij geeft Jaap een duw, dat die bijna achterover rolt. Maar Jaap is niet bang. En zijn ogen flikkeren van boosheid. Want hij heeft dat scheldwoord voor Polleke ook wel gehoord. Jaap geeft die lange lummel een flinke duw terug. En hij roept: 'Doe dat nu nòg eens, als
[pagina 49]
je durft!.... En scheld Polleke nu nòg eens uit!'.... O, dat durft Gerrit best. Hij is voor die kleine Jaap niet bang. Hij geeft Jaap wéér een stomp. En hij roept tegen Polleke: 'Hinkepoot!'.... Dan vliegt Jaap hem aan. Wim van de dominee wil Jaap helpen, maar de anderen trekken hem terug. 'Twee tegen één is gemeen!' roepen ze. 'Hou vast, Jaap!.... Geef hem op zijn huid, Jaap!'.... O, Jaap vecht dapper! Hij krijgt een stomp op zijn neus, maar hij schijnt het niet te voelen. Hij bukt zich. Hij grijpt Gerrit bij zijn lange benen en rukt hem omver. Hij gooit die grote jongen met een bons op de grond en in een ogenblik zit hij boven op hem. En hoe Gerrit ook worstelt, om Jaap van zich af te gooien,
[pagina 50]
hij kàn het niet!.... Jaap grijpt zijn handen en drukt die tegen de grond. 'Zeg het nu nog eens, als je durft!' hijgt Jaap. Maar nu durft Gerrit niet meer. 'Hoera!.... Hoera!'.... schreeuwen de jongens. 'Jaap heeft het gewonnen!'.... Maar opeens wordt Jaap in zijn kraag gepakt. Een sterke hand trekt hem omhoog en zet hem op zijn voeten. Een stem zegt: 'Jij aan het vechten, Jaap?.... Dat valt mij van je tegen, jongen!'.... En twee verdrietige ogen kijken Jaap aan: de ogen van de meester. 'Ja, maar Gerrit is begonnen, Meester!' roepen de jongens. 'Hij deed gemeen met knikkeren, Meester!'.... 'Ja Meester, en hij schold Polleke uit!'.... 'En hij gaf Jaap zo'n harde stomp, Meester!'.... 'Jaap heeft geen schuld, Meester!'.... 'Dat zullen wij later wel uitzoeken,' zegt de meester kalm. 'Vooruit, vechtersbazen, allebei naar binnen!'.... En daar gaan ze: bezweet en vuil. De één met een bloedneus, de ander met een grote bult aan zijn hoofd. Zo worden ze door de meester in school gebracht.

Vorige Volgende

13. Een vechtpartij.