Gedichten

[Ik dwaalde door stille straten]

Ik dwaalde door stille straten,

Des avonds naar buiten in 't veld,

Daar heb ik het beste gelaten:

Mijn liefde ter aarde besteld.

Een vogel, van ver, in de boomen,

Huilt zoo vreemd, als een kindje dat schreit;

De lust is mijn leven ontnomen,

Bij mijn liefde ter ruste geleid.

De maan rijst, laag, uit de neevlen,

Van tranen is rood haar gelaat;

De sterretjes pinken, zij preevlen

Vergeefs een verstandigen raad.