Een Aerdigh Beklagh van een Oostinjevaerder.
Stemme van Sinjeurtje.
Met recht mag ik wel beklagen,
Ach wat zit ick desolaet,
En geheel naekt en bloot,
Och waer ik weer in Jnjen,
soo waer ick uyt de noot.
Voor dees was 't al Sinjeurtje,
Eerst quam uyt Oostinjes Land,
Toen mocht ick met fatsoen,
Maer nou hout hem yder koen,
Niemand heeft met mijn te doen.
Moet ick nu om den Aep gaen,
En dat waer noch geen noot,
Maer 't lijf vol Spaense Mieren,
Dat doet mijn helaes de doodt.
Voor dees ginck ick in zyden:
| |
en seggen ziet dien bloet;
die al zijn gelt en goet,
Met Hoeren heeft versoopen,
zie hoe hy nu loopen moet,
Geen schoenen aen zijn voet.
Maer meestendeel om mijn splint,
't Was lacy voor mijn poen,
Want om dat lieve po[e]yertje,
is 't de Hoertjes te doen.
Een Heertje van ses weecken,
Ach wat zit ik droevig slecht,
Geen Brandewijn noch Sjap,
Had ik nou wat te bicken,
Blommershart soo stont ick schrap,
Mijn maegh die treckt de kap.
Dat ick weer naer Jnje kom,
Door de hous kan en kaert,
So is mijn poen verhaert,
Van honger moet ick mollen,
Soo ick niet kom op de vaert.
Soo raeckt ghy in geen geklagh,
't kan nou niet anders zijn,
En wilt de Hoeren schouwen,
zoo en raekt gy in geen pijn.
Gerijmt door Pieter de Vos.
|
|
Auteursrechtvrij
