Verzameling volks- en straatliedjes (collectie Nijhoff)
(ca. 1650-1750)–Pieter de Vos– Auteursrechtvrij
[pagina 675]
| |
Kermis Vryery, van een Jonkman en een Dogter,Stem: Wat mag Goosse dog ontbreken.Kom mijn hartje kom mijn troosje,
Kom mijn liefste kom kom kom
vryen wy een poosje,
Trekken wy de Veenen om,
Tussen 't bruggetje en de krom,
Jn dat houte huysje:
Gaen wy daer,
met malkaer.
Kom mijn soete meysje.
Heer ’t is daer soo mooy te vryen,
’t Js er veylig ’t is ‘er vry.
Jk sal my in ‘t hoekje vleyen,
Vley jy jou dan aan mijn zy,
Soetertje daer zullen wy
Samen ’t Wijntje poyen
‘k Sal daer in,
na jou zin,
Suyker laten strooyen.
| |
[pagina 676]
| |
Jk sal u koek en Vijgen kopen,
‘k sal u kopen watje wilt:
Jk sal jou Schorteldoek op hopen
‘k Heb een buy ik ben nu mild,
Jk heb in lang geen gelt verspild
Zoete lieve meysje,
Want ik poy
slegts by hoy,
En by gras een reysje.
Jk en mag niet langer prate,
wilje ’t doen kom gaen wy heen
Wilje niet gy meugt het laten
Jk ben al evenwel te vreen
Geef jy my een blauwe scheen,
heb jy sulke grillen
grage Geert
van Culsteert,
zel dan nog wel willen.
Wil je ’t doen myn suyker doosje,
Knikt een reysje dat is ja,
Zieje dat wel lieve Joosje
dat ’s jou voorby volgt my na
kijk hoe mooytjes dat ik ga,
met mijn lief heen douwe,
ik hoop ik sel,
met heur wel,
Dapper Kermis houwen.
Liefje nu zijn wy veur ’t deurtje,
hoor wat is daer een geluyd,
Kijken wy eens deur het scheurtje,
Wat of dat geraes beduyd,
Joris die speeld op zijn fluyt,
Trijntje trommelt op het schotje,
Fijtje springt
Zijtje zingt,
Zymen is het zotje.
Goeden avond allegader,
Hem zik, hey zik hou zik hou,
Liefste treden wy wat nader,
Gaen wy zitten by de schou,
Lieve Peetje brengt ons nou,
Hier eens van de klare,
Maektse soet,
want gy moet,
Nou geen Suyker sparen.
Maakt het na een Vrijsters mondtje,
Maakt het dog soo soet je kent,
Liefste dat ’s een lieflijk dronkje
Smaekt jou dat niet excellent,
Meugje dat niet uit Jy bent
Seker al te olijk
Hey za, za,
fa la la,
‘t Wyntie maekt mijn vrolijk.
| |
[pagina 677]
| |
Peetje haeld ons wat te kluyven,
Maekt ons een banketje ree
Brengt wat witte blauwe druyven
Lang Rozijnen Mangelen mee
Brengt een Wafeltje of twee,
Wiltse wel op maken,
bakse bol,
strooytse vol,
Datse lekker smaken.
Brengt wat Appelen Noten Vijgen,
Brengt wat Heylikmakers koek,
Lief als wy dat goedtje krijgen,
doed het in jou schorteldoek.
Laten wy nou om een hoek,
Met malkander reyen,
Laet ons gaen
hier van daan,
Jk moet jou nog wat vreyen.
’t Js wel jaer en dag geleden,
lieve Liefje dat ik jou
Ja mijn hert heb aengebeden,
En verkooren tot een Vrouw,
Na lang driegen moet ik nou,
Mijn druk en bezwaren,
al de smert,
Van mijn hert,
Jou eens openbaren.
Door een winkje, door een lonkje,
Soete schaepje lieve lam,
Was het dat het Minne vonkje,
Sijn beginsel in mijn nam,
Ziet ey wat een groote vlam
hem aen allen zijden,
Wijd uytspreyd,
Mijn bereyd,
sulken bitter lijden.
Als in ’t vier hier alle dagen,
Leeft en zweeft 't Salmander dier,
Leef ik zweef ik in míjn plagen,
Tot asch ik verander schier.
Wie is dog soo schrander hier,
Of soo kloek van sinnen,
ik meen niemand
dese brand
ligt kan overwinnen.
Duyzend duyzend duyzend werven
denk ik om jou in een dag,
Duyzend doden moet ik sterven,
mits ik u moet derven ag,
| |
[pagina 678]
| |
Dat ik u niet erven mag,
Mag ik wel beklagen,
Gy alleen,
Anders geen,
kan mijn hert behagen.
O pronk parel die op aerden,
Nu in ’t bloeijen van uw tijd,
Als een Phenix hoog van waerden,
Eenzaem sonder weerga zijt,
soo gy dus uw leven slijt,
’t Sal jou zeker rouwen
Neemt mijn an
Tot u Man,
Jk neem jou tot mijn Vrouwe.
‘k Sal jou sulke giften geven,
Sulken lieven waerden schat,
Datje nog noyt van jou leven,
Diergelijk en hebt gehad,
Hartje diefje ik seg jou dat,
Jk sal voor alle zaken,
in jou Jeugd,
Jou met vreugd,
soeken te vermaken.
‘k Sal jou agten ik sal jou eeren,
Jk sal al doen dat gy gebied
’t Sal mijn moeyen ’t sal mijn deeren,
Als u eenig leed geschied,
Zoetertje ey sorgt het niet,
Dat 'k u sal verlaten.
O mijn schoon,
U Persoon,
Sal ik nimmer haten.
'k Sal jou so lang liefde dragen,
Als mijn oogen open staen
Zoo lang Phebus met zijn wagen,
Jn het Oosten sal op gaen.
Zoo lang als de zilvre Maen,
En de Winter-vuuren
Aen den Throon,
Staen ten toon,
Zal mijn liefde duuren.
Princes al mijn lieflijk smeken
Doed my dunkt my gants geen baet,
Jk mag hier nou een spelt by steken,
‘k Heb mijn mond al droog gepraet,
Jk wens als gy slapen gaet,
Wat van my meugt droomen.
Jk seg adieu,
Tot op nieu,
Als ik weer sal komen.
|
|