Verzameling volks- en straatliedjes (collectie Nijhoff)

[p. 529]

Vertroostingen over d'Overledene, door de Bruyloft van de Levende:

Op een aangename Voys.

Liefste Roselinde waerom weende gy,
Seg my wat is d'oorsaek van u droef geschrey,
Jk sal u misschien haest komen maken bly
waerom sugt gy,
waerom dugt gy,
Segt het my.

Ag Leander mijnen noot, Js al te groot,
Jk beween mijn Vaders en mijn Moeders doot,
Jk zit hier alleen, ik ween, ik sugt, ik krijt,
Vader, Moeder,
Suster, Broeder,
'k Bent al quijt.

Soete Rosalinde 't doet mijn selver pijn,
'k wenste dat u droefheyt wesen kon de mijn,
Of dat u gezugt wierd onder ons gemeen,
Jk sou helpen,
ende stelpen,
u geween.

Daer en sal nooyt wene van mijn sijn kom af,
Voor dat ik sal ruste nevens haer in 't graf
Ag mijn lieve Moeder waer ik dog by u,
Jk ben mijn leve,
nu hier neve,
Ook al mu.

Sus sus Rosalinde, sus en krijt niet meer,
Troost u met den wille van den groote Heer
Peyst dat yder mens die God het leven gaf,
Eens moet sterven,
en bederven,
in het graf.

'k Dank u seer Leander dat gy in mijn smert,
Soekt te zijn de trooster van mijn jeudig hert,
Gy troost my met woorden, Maer 'k krijg daerom,
Mijn Beminde,
Doode Vrinde,
Niet weerom.

Js dat mijne trouwe dienst aen u behaagt,

[p. 530]

 

Jk sal uwen Vader wesen soete Maegt,

 

De Man daar me de Ouders om verlaten moet,

 

Js u nader,

 

als u Vader,

 

En u bloet.

 

 

 

Soetjes wat Leander meynt gy dat een maegt,

 

so terstont tot yder weder liefde draegt

 

Van de goede jagers word het wild versoeyt

 

Dat zig bange,

 

zo laet vange,

 

sonder moeyt.

 

 

 

Gy weet Rosalinde dat mijn hert u mint,

 

Meer als eenig Vader mint sijn eyge kint,

 

Jk heb u verkoren voor mijn waerde Vrou,

 

Rosalinde,

 

Mijn beminde,

 

Geeft me trou.

 

 

 

Gy kont sterk bewegen mijn jonkhert en zin,

 

Jk voel mijn genegen tot u weder min,

 

U bevallig spreken is mijn ’s hertsen dief,

 

'k Kies leander,

 

en geen ander,

 

voor my lief.

 

 

 

Lief als gy u trou aen mijn zijt gevende,

 

So vergeet de doode om de Levende,

 

Bid God voor u ziele maer en weent niet meer,

 

Als gy meugt nu,

 

so verheugt u,

 

Jn de Heer.

 

 

 

Meer als eenig kint sijn ouders minne kan

 

zal ik u beminne dan mijn lieve man,

 

wy sijn bruyt en bruygom, wy sijn man en wijf,

 

wy zulle krielen,

 

met twee sielen,

 

Jn een Lijf.

 

 

 

Eer de tiende Maand zal zien de sonneschijn,

 

Sult gy hoop ik Moeder, En ik Vader zijn,

 

En so sult gy dan weder krijgen van den Heer,

 

Vader, Moeder,

 

Suster, Broeder,

 

En nog meer.

 

 

 

Door u lieflyke woorden soo vloeyent van geest,

 

Keert mijn droevig Sterfhuys in een Bruylofts Feest,

 

Voor den soeten troost die gy mijn hert aendoet,

 

Keert my leyden,

 

Jn verblyden,

 

't Suur in 't soet.

EYNDE.