Verzameling volks- en straatliedjes (collectie Nijhoff)

Tegen-Zang.

Den Egten Staet kan my geen voordeel geven,
'k Hou van minnen nog van Trouw verbond,
Want maegd te blijven is het beste leven,
'k Lag met Cupido en al die hy wond,
Want al het smeeken,
dat Jonkmans

[p. 353]

 

spreken,

 

zijn snoo gebreken,

 

En een valschen grond.

 

 

 

Jk wil in eenzaemheyd mijn tijd verslijten,

 

En geen verdriet aen man of Kinders zien,

 

Soo hoor ik geen krakeelen nog verwijten,

 

Dat by de nieuw getrouwde kan geschien,

 

neen, 'k meen mijn jaren,

 

niet te bezwaren,

 

Met jonk te paren,

 

Maer den Trouw de vlien.

 

 

 

Gy vraegt my waer 'k geweest was soo Mamatje,

 

had aen Papatje nimmer gonst betoond,

 

Maer dat gesprek is maer een ydel praetje,

 

Onwaerd met wederzijdse reen beloond,

 

Schoon op haer zinnen,

 

de kragt der minnen,

 

Soo veel kon winnen,

 

Zy by my niet woond.

 

 

 

Dus gaet vry heen gy sult geen troost genieten,

 

Vergeef my dat 'k u klagt soo seer versmaet,

 

Want die de min veragt, agt geen verdrieten,

 

dus mijn versoek is Jonkman dat gy gaet,

 

Want al u reden,

 

En u Gebeden,

 

En vor'ge reden,

 

komen veel te laet.