Verzameling volks- en straatliedjes (collectie Nijhoff)
(ca. 1650-1750)–Pieter de Vos–
Auteursrechtvrij
[pagina 339]
| |
Een Samenspraek tussen Joseph en Potifaers Wyf:Stemme, Ik ben een bloemtje, etc.Ey Droomer wilt niet langer droomen,
Ontwaekt eens uyt u droomery,
Komt doet mijn wille sonder schroomen,
Want wy zijn veylig ende vry.
Nu Joseph komt in mijn zalette,
En blust mijn heete minne-brand:
Siet in mijn digte Cabinette,
Geniet het aldersoetste pand.
Dat Potiphaer heeft in zijn wooning,
Geniet een aengename Vrouw,
| |
[pagina 340]
| |
Die wel gebeuren zou een Koning,
Als ik het maer en hebbe wou.
Joseph.
Sou Joseph van de bande breken
Van Potiphars verbonde Trouw,
Weg weg met u onkuyse streken,
Het sal dog niet geschien Mevrouw.
Vrou.
Gebruykt mijn schoot vol soetighede
Omhelst het Cierelijk cieraet,
Mijn blanke boesem net besnede,
En roode lipjes delicaet.
Joseph.
Ontdekt gy zoo u teere leden,
Aen een die u niet en bestaet,
Mevrouw ik heb wel duysend reden,
Dat ik u doodelijke haet.
Vrou.
Ey Joseph laet ik u bewegen,
Geeft mijn een kusjen voor mijn mond,
Segt waerom staet gy mijn dus tegen,
Dewijl gy mijn genesen kont.
Joseph.
Gaet snoode Vrou sou ik besmetten,
Het Egte bed van Potiphaer,
Jk was een schender van de Wetten,
En ook mijn ziel een Moordenaer.
Vrouw.
Js 't dan vergeefs al wat ik smeke,
'k Waerschouwe u Joseph wel hoe?
Het sal u jammerlijk opbreken,
Daerom zoo staet mijn bede toe.
Of ik sal aen mijn Man gaen klagen,
Dat gy u handen hebt gesteld,
Om door onguere minnevlagen,
Mijn te onteeren met geweld.
Die sal u in een gat doen setten,
Daer Slangen ende Adders zijn,
Ey kiest dan in mijn Cabinette,
| |
[pagina 341]
| |
Een soete vreugt of zware pijn.
Daer sal een Wreede Beul u plagen,
Met veel onmenschelijk torment,
Met geesselen en zware slagen,
En meer als gy bedenken kent.
Joseph.
Doed wat gy wilt vervloekte Vrouwe,
U dreygementen agt ik niet,
Jk sal maer vast op God vertrouwen,
Hy zal mijn helpen uyt verdried.
Mevrouw eer ik mijn sou vervoegen
Om te onteeren uwe schoot,
Jk liet mijn met de Beul vernoegen,
En trooste mijn een Wreede dood.
Of doed gy 't maer om te beproeven,
Een punt van mijn stantvastigheyd,
Soo wilt mijn langer niet bedroeven,
Want mijn verliefde ziele schreyt.
Vrouw.
Ey ziet gy niet hoe dat ik brande,
Hoe dat ik smeek, hoe dat ik klaeg,
En u omhelse met mijn hande,
Door Liefde die ik tot u draeg.
Joseph.
U soet gezigt en bloosende wangen
U borsjes rond, en lipjes root,
Die schouw ik als vergifte slangen,
De oorsaek van een Wreede dood.
Vrouw.
Zo gy niet wilt dat ik dan kusse,
U lieve Lipjes jongen Held:
Joseph.
Vertoef u Man die sal wel blussen,
De heete vlamme die u quelt.
Vrou.
Gy zijt mijn slaef en 't sal geschiede,
'k Wil dat gy mijn ten dienst zult staen,
Want gy en zult mijn niet ontvliede,
Voor gy mijn wille hebt gedaen.
| |
[pagina 342]
| |
Joseph.
Jk ben een slaef in dienstbaerhede
't Js waer mijn Heer heeft mijn gekogt,
Maer niet om op zijn bed te treeden,
Gelijk ik van u word versogt.
Vrou.
Sa waer zijn nu u manne leden?
De schaemte is met my gedaen.
Joseph.
Trouwloose gy helt buyten reden,
Ligtveerdig Vroumensch laet mijn gaen.
Vrou.
Ag Joseph mogt ik?
Joseph.
Neen Mevrouwe,
Want dat sal nimmer niet geschien,
Jk dien en blijf mijn Heer getrouwe,
En sal u geyle lusten vlien.
Laet los mijn Mantel of wiltze houwe?
Vrou.
Jk bid u Joseph blijft wat staen?
Joseph.
O neen laet los onwaerde Vrouwe,
't Js tijd laet mijn maer henen gaen.
Joseph die is haer doen ontloopen,
En liet zijn Mantel haer te pand,
't Geen zy hem nog dier liet bekoopen,
En liet hem vangen als een snoo Trawant.
|
|
