Verzameling volks- en straatliedjes (collectie Nijhoff)

[p. 313]

Een Nieuw Lied, van een Jonkman en een Jonge Dogter,

Stem: Als 't begint.

1.
Het windtje dat uyt den oosten waeyt
Dat waeyt tot allen tijden,
Al die der in zijn Liefs armen leyd:
Die mag hem wel verblijden:
Lief Mondelijn rood:
Gy hoeft 'er niet meer te schreyden.

2.
Hy ging 'er voor zijn Liefs venstertje staen,
Met een soo droeve zinnen:
Slaept gy of waekt gy mijn soete lief,
Staet op en laet my inne:
Lief Mondelijn rood:
En my dunkt dat ik hoor jou Stemme.

3.
Het meysje uyt haren slaep ontsprong
Wie klopt hier alsoo laete:
Gy meugt wel weer na huys toe gaen,
Gaet thuys wat leggen slapen,
Lief Mondelijn rood:
Jk sal u niet in laten.

4.
Staet 'er een ander in u hertje geprent
van de Min word ik gesmeten:
mogt ik het eens weten wie dat het my doed:
het word mijn dikmaels verweten,
Lief Mondelijn rood:
Wat hebben wy een schoone tijd versleten.

[p. 314]

 

5.

 

Jk zey Jonkman houd goede moed,

 

Kiest een ander Jonk van Jaren,

 

Als de Liefden van een kant komen moet,

 

So valt het zwaer te dragen,

 

Lief Mondelijn rood,

 

Mogt ik vangen wat ik jaegden.

 

 

 

6.

 

Dat gy jaegt dat vangje wel,

 

Lief en wilt daer om niet treuren,

 

Al waren wij duyzend mijlen van hier,

 

Dat God voegt sal gebeuren,

 

Lief Mondelijn rood,

 

Laeten wy daerom niet treuren.

EYNDE