| |
| |
| |
| |
Haerlemse Vermakelykheyd,
Voys: Doet u Oogjes open, etc.
Een Lusthof seer schoone,
Js de Stad daer 'k woone,
Waer mede zy is verciert;
Vreedzaem deugdig gemaniert.
Burgermeesters en Heeren,
Die hier maer Godvrugtig leeft,
Eer dat men haer nootdruft geeft.
Koussen, schoenen, linnen,
Besorgt men de Weesen al,
Weed'wen die niet winnen,
Jn ons Haerlems soeten dal.
Soeken vree aen elken kant,
Liefhebbers van 't Vaderland.
| |
| |
Komt met groot verlangen ;
Van de gantsche Wereld wijd,
Tot Haerlem gy welkom zijt.
Dat ons staet voor oogen:
Js wel waerdig om te zien;
Daer zijn sestig duyzend Lien.
De Stad rontom met muuren,
Daer loopt water schuuren,
Daer men door kan vaeren;
De heele gantsche wereld veer,
't Js genaemt het Spaeren;
het komt loopen uyt de Meer.
Daer men de kost mee wind;
Rijken en seer wel gesteld;
Waer door yder wind zijn geld.
Daer men kan rontomme gaen,
Een Stadhuys na 't leven,
't Princen Hof in 't pand,
Ook een schoone Vismarkt mee:
| |
| |
laeft met spijs en drank,
Daer Vaders en Moeders zijn;
Gy hoeft niet te vreesen:
Zy dienen uyt liefde fijn.
De weldaed die men daer doed.
En vande Stad nu scheyden,
Daer soo ziet men spelen,
De Jonkheyd slaet daer den bal,
de nagtegael maekt bly geschal.
maken ons veel wegen groen:
Die haer Jongen daer uyt broen.
't Sou mijn heel wel lusten:
't Komt my hier wel te pas,
Of wat praten meenigfout:
Js te Haerlem in den hout.
Daer ziet men veel Tuynen:
Veel meer dan een honderd,
hebben water klaer als wijn;
Daer loopt meenig wild Konijn.
Staen daer ook seer veel;
| |
| |
Met de Valken op haer hand:
hadde hy maer ons verstand.
Om den Mensch te spijsen;
Laen zy heele Schepen zwaer;
Jn witte zijde seer klaer;
Laet ons hier op drinken:
Denkt het is mijn slegtigheyd:
heb ik ymand wat miszeyd.
Neemt het dog ten besten;
Js dit maer van mijn gedaen:
Looft onsen Schepper seere:
Anders en mag 't niet bestaen.
EYNDE.
|
|