Verzameling volks- en straatliedjes (collectie Nijhoff)

[p. 241]

Een Samenspraak, tusschen een Ruyter en een Dogter,

Stem: Ik zit hier op myn Stoeltje, etc.

Het Jaertje doen ik jonk,
En nog reyne Maget was,
Doen gink ik mijn vermeyden,
Aen een groen Heyden,
De Loosen stoute Ruyter,
Die volgt mijn over al na,
Hy soekt mijn alzoo waerlijk te verleyden.

Rijt weg rijt weg stout Ruytertje rijt weg,
Rijt al uyt mijn Vadertjes pleyziere,
Siet dat jou Grauwe Rosje,
Mijn Lammeren niet en slaet.
Of jou sal geen goed van mijn geschieden.

Geschied mijn dan geen goed,
Soo geschied mijn dan groot Leet,
En al evenwel sal ik jou Meysje niet verlaten:
Jk wilder en ik salder mijn loosen wil met jou doen,
Spijt alle qua klappers tonge die ons haten.

Wil jeyder en sal jeyder jou loosen wil met my doen,
En sal ik dan geen reyne Maegd van u scheyden:
So set my stoute Ruyter op u schoon graeuwe Ros,
En rijd my also veer aen een groen Heyden.

Den Ruyter sette het Meysje op zijn schoone grauwe Ros,
Want ziet de Ruyter most selve voeteeren,
Hoe lustig doen het Meysje haer Rosje met spooren stak,
Als 't u belieft stout Ruyter gy kunt my volgen.

[p. 242]

 

Maer toen dat mooye Meysje ten halver wegen quam,

 

Maer ziet haer Jongste Suster quam haer tegen:

 

Segt mijnder wel Jongste Suster van mijn,

 

Waer gy dat Graeuwe Rosje hebt gekregen.

 

 

 

En waer ik dat grauwe Rosje gekregen heb,

 

Dat sal ik jou Suster wel seggen maer jey moet zwijgen,

 

Den stouten Loose Ruyter die volgt mijn over al na,

 

Hy zoekt zijn Loose wil van mijn te krijgen.

 

 

 

En zoekt den Loose Ruyter anders niet als na u eer,

 

En laet dat Sustertje dog niet geschiede,

 

Maer steekt u grauwe Rosje met sporen also zeer,

 

En wilt het Ruytertien alzoo ontbieden.

 

 

 

Gaet voort mijn Graeuwe Rosie,

 

Of de Moord die sal Jou slaen,

 

Het was geluk dat Jeyder mijn Suster quam vinden,

 

En laet het Graeuwe Rosje voorwaer niet stille staen,

 

Maer rijt met mijn zoo ver onder de Linden.

 

 

 

Sta stil mijn Graeuwe Rosie,

 

Of de Moord die sal Jou slaen,

 

Wat ongeluk komt mijn Ruytertje nu tegen,

 

Nou spijt my geen meer als van mijn schoon Graeuwe Ros

 

Daer ik mijn schoonder Goud heb voor gegeeven.

 

 

 

Nu spijt den stouten Ruyter,

 

En van zijn schoon roder Goud,

 

En wilt 'er nou Sustertie niet meer treuren,

 

Maer steekt het grauwe Rosie met spooren alsoo stout,

 

Het zalder Jou Sustertie geen meer gebeuren.