Verzameling volks- en straatliedjes (collectie Nijhoff)

Een Samenspraek tussen d'Ouderdom en de Jonge Jeugd,

Op een bekende Voys.

O boose domme Jeugd,
Hoe leeft gy soo verblind,
Dat gy in 't quaed verheugd,
En 't goed niet en bemind,
Het sal u weesen leed,
Als gy voor 't Oordeel staet,
Maer dan, maer dan, maer dan,
Sal 't wesen veel te laet.

Segt Ouderdom waer deur,
Dat gy my soo versmaed,
Gy brengt mijn in 't getreur,
En zegt van [m]ijn veel quaed,
Laet mijn dog

[p. 151]

 

hooren eens,

 

De oorsaeke waerom,

 

Dat ik, dat ik, dat ik,

 

Boos ben en daertoe dom.

 

 

 

Vol dertelheyd seer boos,

 

Leeft gy ongemaniert,

 

Vol hovaerdy godloos,

 

En meer quaed gy hantiert,

 

't Schijnt dat gy niet en denkt,

 

Op Christum of zijn Leer,

 

Meend gy meend gy, meend gy

 

te sterve nimmermeer.

 

 

 

Neen ik dat niet en denk,

 

Waer ik so oud als gy,

 

Jk soude mijn beraen,

 

Al tot het sterven vry,

 

Maer ik ben Jonk en sterk,

 

'k En sal nog sterven niet,

 

Daerom, daerom daerom,

 

Maek ik nog geen verdriet.

 

 

 

O Jeugd u niet te seer,

 

Verlaet op u jonkheyd,

 

Want als 't belieft den Heer,

 

Gy haest ter neder leyd,

 

Gelijk als eenen bloem,

 

Die heden staet soo mooy,

 

En die, en die, en die

 

Morgen vergaet als Hooy.

 

 

 

't Js waer soo gy verteld,

 

ons leven is onmis,

 

Gelijk een Bloem op 't Veld,

 

Die seer haest vergaen is,

 

Maer soude ik altoos,

 

daer op peynsen soo veel,

 

mijn vreugd mijn vreugd mijn vreugd,

 

Soude verdwijnen heel.

 

 

 

Gy zijt verblind voorwaer,

 

Door 't agterdenken kleen,

 

't zal u leed zijn hier naer

 

Wilt gy van 't quaed niet scheen,

 

Want God die sal u doen,

 

Jn de eeuwige pijn,

 

Daer sal, daer sal, daer sal,

 

Knerzing der tanden zijn.

 

 

 

Jk wil mij nu voortaen,

 

Tot God berijden wel,

 

Om niet te moeten gaen,

 

Al in de pijne fel,

 

Jk worde seer bedroeft,

 

Als ik dat overpeys,

 

Adieu, Adieu, Adieu,

 

Tot op een ander reys.