Verzameling volks- en straatliedjes (collectie Nijhoff)

[p. 141]

^*

* Katern 20

Een Samen-spraak, tussen een Jonkman en een Dogter,

Stem: Als '[t] begint.

O wreede stuurse Maegt,
Hoe zijn verkeert u zinnen,
Dat gy geen liefde draegt,
Aen die u plagt te Beminnen
Dat gy nu van my vlugt,
Als ik u Liefde toon,
Om u is dat ik sugt,
Js dat voor mijnen Loon.

O! wreede mijn Godin,
Om u zoo moet ik sterven,
Want gy veragt mijn Min,
Sal u een ander erve,
Philis en doet dat niet
Want ik ley sulk een pijn,
Gelijk gy nu wel siet,
Ja noyt gezond kan zijn.

Waer is helaes die tijd,
Als gy mijn plag te schenken,
Uyt trouwe Genegentheyd,
Wilt daer maer eens om denken,
Hoe gy mijn Ziel doorwont,
Jn 't midden van mijn hert,
dat een kusje van mijn Mond,
My nu geweygert wert.

Jk had dat noyt gedagt,
Wanneer ik na u Vryde,
dat gy mijn Liefde sagt,
Noyt zou

[p. 142]

 

brengen in lijden,

 

Gy zijt wel wreet van zin,

 

dat gy mijn niet en mint,

 

daer ik tot u Godin,

 

Van Herten ben gezint.

 

 

 

Jk heb u noyt afgegaen,

 

Of u noyt afgeweeken,

 

Maer mijne Min blijft staen,

 

duysentmael meer ontsteken,

 

Waerom mijn soo veragt,

 

Waerom mijn soo versmaed,

 

En met mijn droefheyd lagt,

 

En elders Liefde draegt.

 

 

 

Vaert wel o! schoonste beeld,

 

Vaert wel stuurtse Vriendinne,

 

Gy hebt mijn Siel ontstelt,

 

door u geveynsde zinne,

 

Gy brengt mijn Siel vol smert,

 

Rukt van mijn 't Leven af,

 

blijft verborgen in mijn hert,

 

Tot dat ik dael in 't Graf.