Verzameling volks- en straatliedjes (collectie Nijhoff)

[p. 131]

Een wonderlyck ende aerdigh Trouw-geval, van een Man van 75 Jaer, met een Jonge Dogter van 14 Jaren;

op een aengename Voys.

Moeder ik ben nu getrouwd,
Al in mijn veertien jaren,
En dat met een oude koude man,
van vijf-en-zeventig jaren,
Y my
zy sey,
met een ander wil ik paren.

Veel liever had ik aen mijnen zy,
Een

[p. 132]

 

bondeltje met biesen,

 

Als by een ouden kouden man,

 

men souder by bevriesen

 

Y my,

 

zy sey,

 

een ander wil ik kiesen.

 

 

 

Veel liever had ik aen mijnen zy,

 

Een bondeltje met hooyen;

 

als by soo een oude koude man,

 

vol luysen en vol vloyen

 

Y my,

 

zy sey,

 

by hem slaep ik so noyen.

 

 

 

's Avonds als ik 'er na bed sal gaen

 

dan wou mijn jonk hert wel wat rusten,

 

dan leyd hy zijn oude gat in mijn schoot,

 

Hy zeyd laet ons wat rusten,

 

Y my,

 

zy sey,

 

Jk leg vol minne-lusten.

 

 

 

's Nagts ontrent de midder nagt,

 

dan klaegt hy over zijn oude lenden;

 

dan is zijn Jan Dirkse alsoo slap,

 

Hy kan hem keeren en wenden,

 

Y my,

 

zy sey,

 

Jk leg in zwaer elenden.

 

 

 

's Morgens als ik op sou staen,

 

dan doen ik na mijn krank vermogen,

 

Zijn Brandewijns soopje die staet 'er al klaer

 

Om zijn Dirkse te doven,

 

Y my,

 

zy sey,

 

dan loopen hem zijn oogen.

 

 

 

Nu raed ik dat alle mooy meysjes Jong,

 

En alle de schoon Jonkvrouwe,

 

En dieder soo gaeren eens hadden een sprong,

 

dat zij 'er geen oude man Trouwen,

 

Y my,

 

zy sey,

 

Dan raekt gy in geen rouwen.

EYNDE.