Verzameling volks- en straatliedjes (collectie Nijhoff)

[p. 94]

Een aangenaam minne-Lied,

Op een aengename Voys.

Het best op aerd' is een gerust gemoed,
Dat steeds de pligt van alle deugde voed
En noyt ontrust wert door geen laster monde,
maer als een rotz onwrikbaer wert bevonden
Jn weerwil van de wereld schoon die woed,
Het best op aerd', is een gerust gemoed.

Jk laet de kroon en Scepter diese draegt,
En laet het Gout voor die het Gout behaegt
En laet het die 't lust zig in d' wellust baden,
Een aerdse Ziel kan zig dog niet verzaden,
Schoon dat hy daer, gelijk een mol in wroet
Het best op aerd', is een gerust gemoed.

O Goon wie had het oyt van haer gelooft
Dat soo de liefde by haer was verdooft,
Ten eenemael geheel en al verdurven,
Ey seg my dog waer mee heb ik 't verkurven
Mijn waerde lief; en opperste mijn vermaek,
Gy zijt de geen die 't binnenst van mijn draeg.

De valse tonge geeft dog geen gehoor,
Jk zweer u dat gy zijt die ik verkoor,
Om hier op aerd' met u in vreugd te leven,
Geef mijn u hert ik sal u 't mijne geven,
Want ik verga gelijk de sneeuw op 't veld,
Ten zy dat gy mijn door u min hersteld.

Maer zeg mijn dog wat sal het wesen dan,
Als gy regeerd als een wreede Tyran,
En lagt met al mijn tranen en gebeden,
Heb ik ten volle dan nog niet geleden,

[p. 95]

 

Soo bid ik u dat gy mijn vonnis maekt,

 

Waer door dat ik uyt al mijn droefheyd raek.

 

 

 

Bekoorlijk Beeld beheerster van mijn ziel,

 

Die ik het eerst in mijne Boesem hiel,

 

Door 't vriendelijk opslag van uwe oogen,

 

Doe riep ik uyt: ô! oogen vol vermogen,

 

Die mijne Ziel soo deerlijk heeft doorwond,

 

zijt gy niet wreed so maekt mijn weer gezont.

 

 

 

Jk laet de wijn voor die God Bacchus mint,

 

En in zijn sap een smakelijk voedsel vind

 

Jk laet zig die wil in de Wijn haer baden,

 

De zoete min die kan mijn meer versaden,

 

En voert ons ziel, vol vreugd ten Hemel in,

 

Niet is op aerd', of 't leeft door liefd' en min.