Meiregen: een bundel kinderverzen

[p. 28]

[p. 29]

De Merel

Een merel fluit, een merel tuit,

Of er maar al

Een belleken luidt

In de hooge donk're boomen;

Hij tinkelt zoo hel,

Hij rinkelt zoo fel,

Of hij ons noodt

Met zilveren schel,

Aan zijn vroolijken disch te komen.

Zeg, hoor je wel dat lustig spel,

Die zuiv're fluit,

Dat belleken snel

Tusschen al die donk're blaad'ren?

O is het niet net

Of schapekens met

Kling' lende klokjes,

Dansend van pret,

Van een zomersche heide naad'ren?

Een merel tuit, een merel fluit,

Roept je je huis,

Je stadswijk uit

Naar de gouden zonneweiden.

Jongens, komt aan!

Thans veldwaarts gegaan!

Onder 't geboomt

Waar merelen slaan

Willen blijde we zijn met de blijden!