Meiregen: een bundel kinderverzen

[p. 22]

Soezela-Doezela

Soezela-doezela, stille dan;
Wil je wel zoet zijn, huileman?
Je maakt nog wakker met je geschrei
Al de bloemetjes van de wei.
En ook de vogeltjes van de boomen
Kunnen zoo in den slaap niet komen.
Soezela-doezela, slaap nu toe;
't Kleine bolletje is al zoo moe.

Soezela-doezela, mondje drein;
Zoo wil niemand meer bij je zijn.
Al de sterretjes en de maan
Zijn van schrik in de wolken gegaan
En ook het windje is weggeloopen,
Zit heel diep in de vlier gekropen.
Soezela-doezela, alles vliedt,
Als dat oogje zoo donker ziet.

Soezela-doezela, kijk eens an;
Stoute dreumes, dat komt er van!
't Klein konijntje slaat op de vlucht,
Staartje en oortjes steil in de lucht,
En de groote witte zwanen
Zwemmen weg door de wilgelanen.
Soezela-doezela, wat verdriet!
Wie wil ook zijn bij zoo'n huilepiet?

Soezela-doezela, hoor eens aan;
Wie komt daar voor de ruiten staan?

[p. 23]

 

Dat is de grijze regenvrouw,

 

Die is alleen nog niet bang voor jou....

 

‘Hoor ik daar nog een landje dwingen?

 

Zal ik een sluimerliedje zingen?

 

Soezela-doezela, zoet zijn hoor!

 

Anders ga ik er ook van door.’

 

 

 

Soezela-doezela, zoeme-zoem;

 

Regen zingt voor een kleine bloem

 

O zoo zuiver en o zoo zacht;

 

Soezela-doezela, goedennacht,

 

Valt nog een traantje zonder leven

 

En een klein lipje trilt nog even.

 

Soezela-doezela, slapedoe;

 

Kindeke heeft de kijkers toe.