Aran en Titus, of wraek en weerwraek

[p. 9]

Inhoudt.

TOen Titus Andronikus een dapper Veld-Overste der Romeynen, na 't verdelgen der Gotten, hare Koninginne Thamera, te Romen op het Capitolium, in Triomph gevangen brocht, wierde Saturninus, toen Keyser van Romen, soo bevochten door de schoonheyt der Koninginnne dat hy'er de Scepter, tot loon van weermin bood, 't welck zy hem weygerde. Ondertusschen waren de Wichelaers besig om Aran, 't welk een Moor was, in 't by zyn van Saturninus voor 't Omaer van Mars, te offeren, de Godsche Koninginne, die haer gevangen Veld overste, wiens Boel zy was, in de handen des Wichelaers sag, poogde hem, so door haer selfs ten offer te bieden, als door Gebeden, te ontsetten, 't welk Saturninus, op voorwaerde van haer weerliefde te genieten, bewilligde, schoon Titus en alle de Wichelaers de Moor ten offer doemden. Aran door sulck een oorsaeck op Titus gebeten, roeyen, tot welk een hulp hy Quiro en Demetrius, de Sonen des Godsche Koningins, naer lange tegen-streving, soo vervoerde, dat sy Bassianus, des Keysers Broeder, en Vryer van Rosalyna, d' eenige dochter van Titus vermoorde, en Rosalyna niet alleen schenden, maer op dat 't schelmstuk niet gemeld sou worden, de Tong en handen afsnijden, hy self werpt Klaudillus en Gradamard, twee Sonen van Titus, in een put, daer hy alree een Hellemet met Godt begraven hadt, ende stroyden 'er voorts een sekere brief, die als of ze door de Moorders geschreven was, aen Pollander en Melanus, de jongste Zonen van Titus, kondschap sou doen, hoe dat zy Bassianus, met hunne Broeders vermoort hadden op de selfde plaets, daer zy de Hellemet met Goudt, dat quansuys 't loon van dese moorden soude zyn, begraven hadden, om niet door de munt beklapt te werden. Soo dra als den

[p. 10]

brief van Titus gevonden, en door Saturninus gelesen, en 't Goudt voor den dag gebracht was, werden Pollander en Melanus met dese woorden beticht, waer over Saturninus hun ter doot veroordeelde. De Moor, hier mee niet vernoegt, maeckt, terwijl dat Pollander en Melanus gerecht worden, Titus de vader wijs, dat de Keyser sijne Sonen, so hy hem sijne rechterhandt wilde leveren, verschoonen sal; die hy daer op afkapt en aen den Keyser stiert; Quintus de Staetjongen van Aran, brengt hem uyt last sijns Heers, in plaets van sijn Soonen, de hoofden en sijn afgekapte, hand, Titus door sulk een wreetheyt aen 't rasen, doch door aenspraeck van Lucius, sijn oudste Soon, die overmits dat hy sijne Broeders met geweldt ontsetten wilden, 't Landt ontseydt was, en Markus sijne broeder weer aen 't bedaren geraeckt, sweert, op de aenhitsing van de Geesten der vermoorden, Romen tot den gronde te verdelgen, waer op Lucius de Regementen van sijne vermoorde Broeders naer de Stadt voerde, en vind Aran verselschapt met Quiro en Demetrius, die hem de hoedanigheyt van Rosalynas verkrachtinge vertelden: Lucius hier door getergt, krijgt Aran, naer eenige tegenstandt, dewijl Quiro en Demetrius hun op de vlucht begeven, gevangen, en stierde hem voorts, in een beslooten Koets, naer 't Hof van sijn Vader, daer Rosalyna, Askanius, 't Soontje van haer Broeder Lucius, het Boeck der Herscheppinge, overmits datse de Vrouwe kracht van Thereus sag, uyt sijnen handen poogt te nemen, maer eer het Jongsken, van sijne Moeye vervolgt, na sijn Grootvader liep, die, door Rozalyna, aengewesen de verkrachting van Pillomela las, en gekomen zijnde daer de Poeet seyt, en heeft de jonge maegt verkracht, soo sloeg zy haer Vader het Boeck uyt de handen, als of sy wilde seggen, dat sy op soodanigen wijs verkracht was, waer op dat sy van Markus, 't welk haer

[p. 11]

Oom was, geleert, de namen van die haer verkracht hadden, met een stock in 't Zand schreef. Thamera, die door haer Sonen kondschap hadt, dat Aran van Lucius gevangen was, verschijnt Titus, met haer Zoons, die sy haer Gespeelen noemde, in de gedaante van de Wraeck, en soeckt hem door sulck een middel wijs te maken, dat Lucius om de Moor te ontsetten, en hem van kant te helpen, de oorsaeck van alle schelmery is. Titus, die haer aen de spraeck kende, veynst het selfde te gelooven? dies hy haer op voorwaerde dat zy 'er in de gedaente van sijn Bode sou vervormen, om Sarurninus stierde. Soo dra als Thamera vertrocken waer, vermoorde hy 'er Soonen, en dee de spieren braden en 't bloed met wijn mengen, dat hy 'er na dat sy met Saturninus op de uytvaert van Lucius, die tot toon van 't quaet, uyt last van sijnen Vader, so hy seyde 't hooft afgeslagen was, 't vleesch gegeten had, dee drincken, en de hoofden door sijn dochter Rosalyna vertonen, dien hy hier op, om niet tot grooter ramp te komen doorsteeckt; en Aran, na dat hem door eenen losen soldering, in een kolck vol vuurs dee vallen, tot assche verbrandende, en Thamera, in by zijn van Saturninus, 't hart afstoot, 't welck Saturninus Titus met gelijke munt betaalde; waer over Lucius de Kaiser de dootsteeck geest, en bekomt door sulck een wraeck de Roomsche Kroon.

Het tooneel is in en om Romen, het Treurspel begint met den dag, en eyndigt in de andere nacht.