Alle de gedichten. Deel 2

Op het Sterven van den E. Heer David Fransen Menton.

De Doodt behoeft zich niet op Mentons doodt te roemen;
De zeissen van de Tijdt heeft hem van d'aardt gemeit.
Hy zach tot tachtigmaal de Lent gehult met bloemen:
Nu heeft de Winter hem, besneeuwt, in 't graf geleit.
Zoo wordt de wortlig' eik allengs om veer gestooten.
Wie 't sterflot jong ontwijkt wordt oudt in 't graf geslooten.